Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013

Μυστήριο του Γάμου (α)




ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ (α)


 «Και ἐποίησεν ὁ Θεός τόν ἄνθρωπον, κατ' εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν, ἄρσεν καί θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς καί εὐλόγησεν αὐτούς ὁ Θεός, λέγων· αὐξάνεσθε καί πληθύνεσθε καί πληρώσατε τήν γῆν» (Γένεσις 1, 27-28)

Γάμος εἶναι τό μυστήριο κατά τό ὁποῖο δια τῆς εὐλογίας του ἱερέως παρέχεται εἰς τούς ἐλευθέρως συζευγνυμένους ἡ θεία χάρις ἡ ἁγιάζουσα τήν ἕνωση αὐτων καί ἐνισχύουσα αὐτούς εἰς τήν τέλεση τῶν σκοπῶν του γάμου.

Σκοπός του γάμου γενικῶς εἶναι ὁ ἁγιασμός γιά να ὑπάρξει ἡ ἐν Χριστῷ ψυχοσωματική ἕνωση τῶν προσερχομένων. Εἰδικότερα σκοποί (ἤ καρποί) του γάμου εἶναι: α) ἡ λληλοσυμπλήρωση καί ἡ ἀλληλοβοήθεια τῶν συζύγων, β) ἡ συγκράτηση καί ἡ πνευματοποίηση τῶν ἐπιθυμιῶν δια τῆς ἀσκήσεως τῶν εὐαγγελικῶν ἐντολῶν (ἐγκράτεια ἐκ συμφώνου), γ) ἡ τεκνοποιία, δ) ἡ κατά Θεόν ἀνατροφή τῶν παιδιῶν μέσα ἀπό τό ἁγιασμένο παράδειγμα τῶν γονέων.


Θεία σύσταση: θεσμοθέτης του μυστηρίου του γάμου εἶναι ὁ Θεός δια τῆς δημιουργίας τῶν δύο φύλων (Γέν. 1, 27) καί τῆς πλάσεως τῆς γυναικός ἐκ τῆς πλευρᾶς του Ἀδάμ (Γέν. 2,21). «αὐτή κληθήσεται γυνή ὅτι ἐκ του ἀνδρός  αὑτῆς ἐλήφθη αὕτη» (Γέν. 2, 23). Στήν Κ. Διαθήκη τό μυστήριο του γάμου ἀνυψώνεται ὅταν ἡ ἕνωση ἀνδρός καί γυναικός παραβάλλεται μέ τήν ἕνωση του Νυμφίου Ἰησοῦ Χριστοῦ μετά τῆς νύμφης Ἐκκλησίας. «τό μυστήριο τοῦτο μέγα ἐστί ἐγώ δέ λέγω εἰς Χριστόν καί εἰς τήν Ἐκκλησίαν»(Ἐφ. 5, 32). Τήν θεία σύσταση δηλώνει καί τό πρῶτο θαῦμα του Χριστοῦ στό γάμο τῆς Κανᾶ μέ τή μεταβολή του νεροῦ σέ κρασί.


Αποστολικό ανάγνωσμα του Μυστηρίου του Γάμου:«Αἱ γυναῖκες τοῖς ἰδίοις ἀνδράσιν ὑποτάσσεσθε ὡς τῶ Κυρίῳ, ὅτι ὁ ἀνήρ ἔστι κεφαλή τῆς γυναικός, ὡς καί ὁ Χριστός κεφαλή τῆς ἐκκλησίας, καί αὐτός ἔστι σωτήρ του σώματος. ἀλλ' ὥσπερ ἡ ἐκκλησία ὑποτάσσεται τῶ Χριστῶ, οὕτω καί αἱ γυναῖκες τοῖς ἰδίοις ἀνδράσιν ἐν παντί. οἱ ἄνδρες ἀγαπᾶτε τάς γυναίκας ἑαυτῶν, καθώς καί ὁ Χριστός ἠγάπησε τήν ἐκκλησίαν καί ἑαυτόν παρέδωκεν ὑπέρ αὐτῆς,…οὕτως ὀφείλουσιν οἱ ἄνδρες ἀγαπᾶν τάς ἑαυτῶν γυναῖκας ὡς τά ἑαυτῶν  σώματα. ὁ ἀγαπῶν τήν ἑαυτοῦ γυναίκα ἑαυτόν ἀγαπᾶ. οὐδείς γάρ ποτέ τήν ἑαυτοῦ σάρκα ἐμίσησεν, ἀλλ' ἐκτρέφει καί θάλπει αὐτήν, καθώς καί ὁ Κύριος τήν ἐκκλησίαν∙ ὅτι μέλη ἐσμέν του σώματος αὐτοῦ, ἐκ τῆς σαρκός αὐτοῦ καί ἐκ τῶν ὀστέων αὐτοῦ.  ἀντί τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τόν πατέρα αὐτοῦ καί τήν μητέρα καί προσκολληθήσεται πρός τήν γυναίκα αὐτοῦ, καί ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν. τό μυστήριον τοῦτο μέγα ἐστίν, ἐγώ δέ λέγω εἰς Χριστόν καί εἰς τήν ἐκκλησίαν. πλήν καί ὑμεῖς οἱ καθ' ἕνα ἕκαστος τήν ἑαυτοῦ γυναίκα οὕτως ἀγαπάτω ὡς ἑαυτόν, ἡ δέ γυνή ἴνα φοβῆται τόν ἄνδρα» (Εφεσίους 5, 22-33)



 

 από το κατηχητικό των ενηλίκων Δευτέρα 4-2-2013



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...