Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2013

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ Κ.Κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

 ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ

Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ

ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ
ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΑΤΡΩΝ
Πρός
τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν
 

«Χριστός γεννᾶται, δοξάσατε».
          Ὁ ἱερός ὑμνογράφος μέ χαρά καί ἀγαλλίαση καλεῖ τούς ἀνθρώπους ὅπου γῆς, νά δοξολογήσουν τόν Θεό, γιατί ἡ προσδοκία τῶν ἐθνῶν ἔγινε πραγματικότης. Τά δεσμά ἐλύθησαν καί ὁ ἄνθρωπος ἐλευθερώνεται πλέον ἀπό τήν προγονική κατάρα, μέσα ἀπό τήν ἑκούσια κένωση, τό ἄδειασμα τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεός γίνεται ἄνθρωπος, «ἵνα τόν ἄνθρωπον Θεόν ἀπεργάσηται».
 «Χριστός ἐξ οὐρανῶν, ἀπαντήσατε».

          Ἐλᾶτε οἱ ἄνθρωποι, ἑνωθῆτε μέ τίς οὐράνιες δυνάμεις, ὑποδεχθῆτε «τόν Ἄρτον τόν ἐξ οὐρανοῦ καταβάντα».
          Δέν πρόκειται γιά ἕνα ἁπλό ἐπισκέπτη. Δέν ἔρχεται ἕνας ἰσχυρός ἡγέτης. Δέν κατεβαίνει ἄγγελος ἀπό τόν οὐρανό, γιά νά μᾶς φέρῃ κάποιο μήνυμα.
          Ὁ ἴδιος ὁ Θεός σαρκώνεται, ἀφοῦ «οὔτε ἄγγελος, οὔτε ἄνθρωπος, οὔτε ἄλλη κτιστή δύναμις» ἠδύνατο νά ἀποκαταστήσῃ τήν ἀμαυρωθεῖσαν εἰκόνα καί νά ἀνακαινίσῃ τήν σύμπασαν κτίσιν.
          «Χριστός ἐπί γῆς, ὑψώθητε».
          Οἱ πεσμένοι καί ταλαιπωρημένοι ἄνθρωποι, οἱ ζῶντες μέσα στόν γνόφο τῆς ἀγνωσίας τοῦ Θεοῦ, ἦλθε ἡ ὥρα νά σηκώσετε τό κεφάλι. «Τά ἀρχαῖα παρῆλθεν. Ἰδού γάρ γέγονε τά πάντα καινά...». Οἱ ἀπελπισμένοι καί ἀπογοητευμένοι ἀπό τίς δυσκολίες τῆς ζωῆς, μή λυγίζετε. Εἶστε πλέον νικηταί, γιατί εἶναι μαζί μας ὁ Ἰησοῦς Χριστός.
          «Ἄσατε τῷ Κυρίῳ, πᾶσα ἡ γῆ».
          Σκιρτήσατε, χορεύσατε οἱ γηγενεῖς. Εὐφρόσυνον χορό συστήσατε. Τήν λύπη διαδέχεται ἡ χαρά, τόν πόνο καί τά βάσανα διαδέχεται ἡ εὐλογία.
          «Καί ἐν εὐφροσύνῃ ἀνυμνήσατε Λαοί».
          Ἑνωθῆτε ὅλοι οἱ ἄνθρωποι σήμερα, ἀπ’ ἄκρου εἰς ἄκρον τῆς γῆς, νεανίσκοι καί παρθένοι, πρεσβύτεροι μετά νεωτέρων καί ἄσατε παναρμόνια ὠδή· «κενοῦται γάρ ἡ θεότης... ἀνακαινοῦται δέ τό ἀνθρώπινον, διά τῆς πρός τό θεῖον ἀνακράσεως, θεῖον γινόμενον» (Ἁγ. Γρηγόριος Νύσσης).
          Αὐτό τό πανηγύρι, αὐτή ἡ μεγάλη γιορτή, αὐτή ἡ κένωση τοῦ Θεοῦ, δίδει σήμερα, μέσα στό ζοφερό παρόν πού διέρχεται ἡ ἀνθρωπότης, τό ἔναυσμα νά κατακλύσῃ τίς καρδιές μας ἡ αἰσιοδοξία, τό θάρρος, ἡ ἐλπίδα, ἡ χαρά.
          Τά Χριστούγεννα εἶναι τό ξανάνιωμα τοῦ παλιωμένου κόσμου. Γιατί νά λυπούμεθα; Γιατί νά θλιβώμεθα καί νά ἀπογοητευώμεθα; Γιατί νά χάνωμε τόν ἐνθουσιασμό μας καί τήν αἰσιοδοξία μας; Τί κι ἄν ἔρχωνται δυσκολίες τῆς ζωῆς; Τί κι ἄν μᾶς ταλαιπωροῦν πρός καιρόν οἱ ἀνθρώπινες καταστάσεις, οἱ ὁποῖες «ὡς νεφίδιον» παρέρχονται;
          Ἐμεῖς δέν ἔχομε τό πολίτευμά μας ἐνταῦθα. Ὁ σκοπός μας καί ὁ προορισμός μας εἶναι ἡ οὐράνια καί αἰώνια πατρίδα.
          Ἐλᾶτε λοιπόν ἀδελφοί, μικροί καί μεγάλοι. Ἐλᾶτε νά χαροῦμε. Δεῖτε μέ θάρρος τήν ζωή. Ὁ Θεός εἶναι ἀνάμεσά μας.
          Μή χάνετε τήν ἐλπίδα καί τήν εὐφροσύνη τῆς καρδιᾶς. Δέν εἴμαστε μόνοι μας πλέον ἐπάνω στήν γῆ. Δέν μπορεῖ καμμιά δύναμη νά μᾶς κάμψῃ τό φρόνημά, νά ἐμποδίσῃ τήν πορεία μας πρός τήν λύτρωση.
          Ὁ Θεός ἔγινε ἄνθρωπος. Εἶναι μαζί μας. Εἶναι στό σπίτι μας, στήν καρδιά μας, ἐφ’ ὅσον Τοῦ ἀνοίξωμε τήν πόρτα.
          Ναί, εἶναι ἴσως κάποιοι πού ἄργησαν, δέν θέλησαν μέχρι τώρα, ἤ δέν μπόρεσαν νά Τοῦ ἀνοίξουν, γιά νά Τόν φιλοξενήσουν. Ἄς τό κάνουν τώρα. Τούς βλέπομε καί χαιρόμεθα. Σπεύδουν νά Τόν προσκαλέσουν, γιά νά μείνῃ μαζί τους.
          Ἴσως κάποιοι ἀκόμη ἐπιμένουν στήν ἄρνηση. Ἐκεῖνος ὅμως  περιμένει καί ἐπιμένει, λέγοντάς μας: «Διά σέ τήν δόξαν ἐκένωσα, τόν Πατέρα εἴασα καί πρός σέ ἦλθον τόν μισοῦντα με καί ἀποστρεφόμενον. Φάγε με εἶπον, καί λέγω σοι, καί πίε με...». Θέλει ὅλους νά μᾶς ἀγκαλιάσῃ. Θέλει νά κάνῃ τήν καρδιά ὅλων μας τόπον δοχῆς, ὄχι μόνο φιλοξενίας προσκαίρου, ἀλλά μονίμου διαμονῆς, πρός εὐλογία, σωτηρία καί ἁγιασμό μας.      





Χρόνια Πολλά καί Εὐλογημένα!


Καλή Πρωτοχρονιά!



Χριστούγεννα 2013


Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2013

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ
ΤΣΟΥΚΑΛΕΪΚΩΝ


  


ΠΡΟΓΡΑΜΑ
ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ– ΝΕΟΥ ΕΤΟΥΣ– ΘΕΟΦΑΝΙΩΝ
2013-2014

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

22/12/2013    Κυριακή προ Χριστουγέννων Αγίας Αναστασίας
                       7:00-10:00π.μ Θ. Λειτουργία.

24/12/2013     Παραμονή Χριστουγέννων. Μεγάλες Ώρες.
                       Αγ Ευγενίας. Θεια Λειτ. Μεγ. Βασιλείου
                       6:30- 9:00π.μ. Θ. Λειτουργία.                                           
      

25/12/2013     Χριστούγεννα
                       7:00-10:00π.μ Πανηγυρική Θ. Λειτουργία 
                       5:00μ.μ Εσπερινός

26/12/2013    Σύναξις της Υπεραγίας Θεοτόκου
                       7:30-9:30π.μ Θ. Λειτουργία. Στο νέο Ναό.
                       5:00μ.μ Εσπερινός

27/12/2013     Αγίου Στεφάνου του Πρωτομάρτυρος
                       7:00-9:00π.μ Θ. Λειτουργία. Στο κοιμητήριο.

29/12/2013   Κυριακή μετά την Χριστού Γέννησιν
                      7:00-10:00π.μ  Θ. Λειτουργία.
          

ΝΕΟ ΕΤΟΣ

1/1/2014       Εορτή της Περιτομής του Ιησού Χριστού
                     και μνήμη του Μεγάλου Βασιλείου
                     7:00-10:00π.μ Θ. Λειτουργία Μ. Βασιλείου
                     Δοξολογία-Κοπή Βασιλόπιτας  


ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ


3/1/2014       Παρασκευή  7:00-9:00π.μ  Μεγάλες Ώρες 
                    Θεοφανίων



5/1/2014       Κυριακή προ των Φώτων. Μέγας Αγιασμός.
                     6:30- 9:15π.μ  Θ. Λειτουργία
                     Από 9:30  Αγιασμός των οικιών της Ενορίας από 
                     τον ιερέα. Έναρξη από τον Ανεμόμυλο
                     5:00μ.μ Εσπερινός



6/1/2014       Θεοφάνεια 
                     6:30-10:00π.μ Θ. Λειτουργία  και Μέγας Αγιασμός
                     10:30π.μ Ρίψις του Τιμίου Σταυρού στη θάλασσα
                     5:00μ.μ Εσπερινός


7/1/2014       Σύναξις Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου
                     7:00-9:15π.μ Θ. Λειτουργία. Στο νέο Ναό.  




Ο Ιερέας, τα μέλη του Εκκλησιαστικύ Συμβουλίου, 
τα μέλη της ερανικής επιτριπής για την ανέγερση του νέου Ναού
 και όλοι οι
Συνεργάτες  μας, σας εύχονται 
Καλά Χριστούγεννα
και Ευλογημένο το Νέο Έτος 2014




Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013

ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΦΗΝΕΙ ΑΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥΣ Ο ΘΕΟΣ

Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου

            Καθώς πορευόμεθα πρός τήν μεγάλη ἑορτή τῶν Χριστουγέννων καί ἑτοιμαζόμαστε νά δοξάσωμε καί νά ὑμνήσωμε τόν ἐνανθρωπήσαντα Θεό, σκεπτόμεθα πόσο μᾶς ἀγάπησε ὁ Θεός καί πόσο μᾶς ἀγαπάει, παρά τά πολλά ἁμαρτήματά μας καί τήν ἀποστασία μας ἀπ’ Αὐτόν.

            Τό γεγονός ὅτι ὁ Θεός ἔγινε ἄνθρωπος, εἶναι ἡ πίστωση τῆς πολλῆς του ἀγάπης πρός ἐμᾶς. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος βάζει στό στόμα τοῦ Κυρίου μας τά παρακάτω συγκινητικά λόγια:
            «Διά σέ ἐνεπτύσθην, ἐρραπίσθην, τήν δόξαν ἐκένωσα, τόν Πατέρα εἴασα καί πρός σέ ἦλθον τόν μισοῦντα με καί ἀποστρεφόμενον καί οὐδέ ἀκοῦσαι βουλόμενον τό ὄνομά μου. Κατεδίωξα καί ἐπέδραμον, ἵνα σέ κατάσχω, ἥνωσά με καί συνῆψα ἐμαυτῷ. Φάγε με, εἶπον, πίε με. Καί ἄνω σέ ἔχω καί κάτω συμπλέκομαί σοι... Οὐχ ἁπλῶς μίγνυμαί σοι, ἀλλά συμπλέκομαι, τρώγομαι, λεπτύνομαι κατά μικρόν, ἵνα πολλή ἡ ἀνάκρασις γένηται καί ἡ μίξις καί ἡ ἕνωσις» (Εἰς Α΄ Τιμ. ὁμ. 15).
            Λόγια συγκινητικά, τά ὁποῖα δηλώνουν τήν ἄκρα τοῦ Θεοῦ συγκατάβαση καί τήν μέχρι θυσίας σταυρικῆς ἀγάπη Του πρός τό δημιούργημά Του.
            Ὅμως, ἐνῷ ὁ Ἴδιος «λεπτύνεται καί μίγνυται ἡμῖν», ἔχει δώσει καί ἄλλη δυνατότητα παρηγορίας σέ μᾶς. Ἔχομε τήν Παναγία Μητέρα του, καί μητέρα ὅλων μας, ἡ ὁποία εἶναι παραμυθία καί σκέπη μας. Ἔχομε τούς Ἁγίους, οἱ ὁποῖοι εἶναι γιά μᾶς παράκλητοι, μετά τόν Παράκλητον. Οἱ Ἅγιοι εἶναι σέ κάθε ἐποχή τά φῶτα τοῦ κόσμου καί τό ἁλάτι τῆς γῆς. Ὄχι μόνο συγκινοῦν καί ἐμπνέουν μέ τούς ἀγῶνες τους καί τήν ἁγία βιοτή τους ἤ τά μαρτύριά τους, ἀλλά στηρίζουν τόν ταλαιπωρημένο ἄνθρωπο μέ τίς προσευχές τους καί τίς δεήσεις τους.
            Καμμιά ἐποχή δέν ἔμεινε χωρίς Ἁγίους. Καί συνεπῶς κανείς ἄνθρωπος δέν ἔμεινε ἀπαράκλητος ποτέ. Κοντά στούς παλαιούς τοῦ Θεοῦ θεράποντες, νέοι προστίθενται, κοντά στούς πρώτους καί οἱ τῶν μέσων καί ἐκεῖνοι τῶν ἐσχάτων χρόνων.
            Χαρᾶς λοιπόν εὐαγγέλια μέ τήν πρόσφατη ἁγιοκατάταξη τοῦ Ὁσίου Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου. Ἡμέρα χαρμόσυνος καί εὐφροσύνης ἀναπλάσις ἡ ἑορτή, ἡ πρώτη ἐπισήμως τῆς ἱερᾶς καί φωτοφόρου μνήμης του.
            Πολλοί τόν ἐγνώρισαν ἀπό κοντά. Πλεῖστοι εὐεργετήθηκαν ἀπό τίς συμβουλές του. Ὅλοι ἠλεήθησαν ἀπό τίς προσευχές του. Ἐνόσῳ ζοῦσε ἔδιδε ἐλπίδα, αἰσιοδοξία, παρηγοριά μέσα ἀπό τά γεμάτα φῶς μάτια του καί τό λαμπερό του πρόσωπο, τό ὁποῖο ἀκτινοβολοῦσε τήν χάρη τοῦ Θεοῦ.
            Ὁ πόνος τοῦ συνανθρώπου του ἔγινε δικός του πόνος καί τό δάκρυ τοῦ κάθε πονεμένου μεταφέρθηκε ἀπό τόν Ὅσιο Πορφύριο προσευχητικά στόν Θεό.
            Δέν εἶχε ὑλικά ἀγαθά. Ἦτο ἐλεύθερος ἀπό τά δεσμά αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Ἦτο ἁπλοῦς, γεμάτος καλωσύνη, γεμάτος ἀγάπη.
            Ἔλαβε ἀπό τόν Θεό τό προορατικό χάρισμα. Αὐτό ἦτο τό δῶρο του, ὄχι μόνο γι’ αὐτόν, ἀλλά γιά τήν παραμυθία τῶν ἀνθρώπων. Σέ ἐποχή πού ἐψύγη ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν , πού δέν θέλει ὁ ἕνας νά βλέπῃ τόν ἄλλον, πού δέν γνωρίζει ἤ δέν θέλει κἄν νά προφέρῃ ὁ ἕνας τό ὄνομα τοῦ ἄλλου, ἐκεῖνος, ὁ τρισμακάριος, ἐγνώριζε τούς ἀνθρώπους προτοῦ ἀκόμη τούς δῇ. Γι’ αὐτό καί ὅταν τόν ἐπεσκέπτοντο, τούς καλωσόριζε μέ τό ὄνομά τους. «Καλῶς ἦλθες Γιῶργο... Γιάννη... Μαρία... Κάθισε κοντά μου».
            Μάλιστα, ὅπως μοῦ ἔλεγε ἕνας εὐσεβής Πατρινός, ὅταν ἐπεσκέφθη μέ τήν οἰκογένειά του τόν π. Πορφύριο, ἐκεῖνος μίλησε στά παιδιά μέ τό μικρό τους ὄνομα. Ἡ μικρή κορούλα τῆς οἰκογενείας, τώρα πιά μεγάλη, εἶχε «παρεξηγηθῆ» καί διαμαρτυρήθηκε στόν πατέρα της, λέγοντας: «Μπαμπά, γιατί μέ ξέρει αὐτός ὁ Παπούλης, ἀφοῦ δέν μέ ἔχει ξαναδεῖ;».
            Σ’ αὐτή τή δύσκολη ἐποχή, μέ τά πολλά προβλήματα, σ’ αὐτό τόν κόσμο πού θέλειν ά ψαλιδίσῃ τά φτερά τῆς αἰσιοδοξίας καί τῆς ἐλπίδος, ὁ Θεός δέν μᾶς ἐγκατέλειψε. Μέσα στό σκοτάδι λάμπουν τά φῶτα, οἱ παλαιοί καί οἱ σύγχρονοι Ἅγιοι. Μέσα στήν ζοφερή νύχτα τῆς ἀπελπισίας, ἔρχεται ἡ ἐλπίδα καί ἀποδιώκει τόν φόβο καί τήν ὀδύνη τῆς ψυχῆς.
            Μέσα στήν πολυεπίπεδη κρίση καί τήν ἔλλειψη ἀγάπης, ἔρχεται ἡ θαλπωρή τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, ἔρχεται ἡ ζεστασιά τῆς ἱκεσίας τῶν Ἁγίων. Ἔρχεται ἡ αὔρα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μέσα ἀπό τά χαριτόβρυτα λείψανά τους, γιά νά μᾶς παρηγορήσῃ. Ἔρχονται οἱ προσευχές τῶν Ἁγίων μας, οἱ ὁποῖοι εἶναι τά ὄργανα τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ. Εἴη τό ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον ἀπό τοῦ νῦν καί ἕως τοῦ αἰῶνος.

    

Ιερά Πανηγυρις Αγ. Ελευθερίου


Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2013

Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΑΝΑΝΕΩΣΙΣ ΤΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ


Μετάνοια σημαίνει άνανέωσις του βαπτίσματος. Μετάνοια σημαίνει συμφωνία με τον Θεον γιά νέα ζωή. Μετανοών σημαίνει αγοραστής της ταπεινώσεως. Μετάνοια σημαίνει μόνιμος αποκλεισμός κάθε σωματικής παρηγοριάς. Μετάνοια σημαίνει σκέψις αυτοκατακρίσεως αμεριμνησία γιά όλα τα άλλα και μέριμνα γιά την σωτηρία του εαυτού μας. Η Μετάνοια είναι θυγάτηρ της Ελπίδας και αποκήρυξις της απελπισίας.
Μήν τρομάξης όταν πέφτης κάθε ήμερα, καί μήν εγκατάλειψης τον αγώνα. Αντιθέτως να ίστασαι ανδρείως καί οπωσδήποτε θά ευλαβηθή την υπομονή σου ο φύλαξ, άγγελός σου. Όσο είναι ακόμη πρόσφατο καί ζεστό τό τραύμα, τόσο και ευκολώτερα θεραπεύεται. Ένω τά τραύματα πού έχρόνισαν, σάν παραμελημένα και αποσκληρυμένα, δύσκολα θεραπεύονται ...; Πολλά ψυχικά τραύματα πού εχρόνισαν είναι ανίατα. Στόν Θεόν ομως όλα είναι δυνατά.
Πρίν άπό τήν πτώσι οι δαίμονες αποκαλούν τόν Θεόν φιλάνθρωπο. Μετά όμως άπό τήν πτώσι τόν αποκαλούν σκληρό ...; Τίποτε δέν υπάρχει ίσο ή ανώτερο από τους οικτιρμούς τού Θεού. Γι' αυτό όποιος απελπίζεται, σφάζει ό ίδιος τόν εαυτό του.
Σημείο της πραγματικής και επιμελούς μετανοίας είναι τό νά θεωρούμε τόν εαυτό μας άξιο γιά όλες τίς θλίψεις πού μας συμβαίνουν - τίς ορατές (πού προέρχονται άπό τά πράγματα καί τούς ανθρώπους) καί τίς αόρατες (πού προέρχονται άπό τούς δαίμονας) - καί γιά πολύ περισσότερες.
Κι όποιος θρηνεί τόν εαυτό του, δεν βλέπει τόν θρήνο καί τήν πτώσι του άλλου καί ποτέ δέν τον επιπλήττει.
Στους ράθυμους οι πτώσεις είναι πολύ δύσκολες, διότι πλήττουν τήν ελπίδα τής αληθινής προόδου στην πνευματική ζωή και τους δημιουργούν την ιδέα ότι θα θεωρούνται ευτυχείς, εάν έστω κατορθώσουν καί σηκωθούν άπό τόν λάκκο τής αμαρτίας. Πρόσεχε! Πρόσεχε καλά! Δέν είμαστε υποχρεωμένοι νά επιστρέφουμε από τόν ίδιο δρόμο πού έπλανηθήκαμε, αλλά άπό άλλον συντομότερο, από τόν δρόμο δηλαδή της ταπεινώσεως.
Είδα δύο πού έβάδιζαν πρός τόν θεόν καθ' όμοιο τρόπο καί εις τόν ίδιο καιρό.
Ο ένας ήταν ηλικιωμένος καί μέ περισσότερους ασκητικούς κόπους. Ό άλλος ήταν νεαρός μαθητής, και προέδραμεν τάχιον (έτρεξε γρηγορώτερα) από τον ηλικιωμένο, και ήλθε πρώτος εις το μνημείον (Ίω.κ'4) της ταπεινώσεως.
'Όπου έμφανισθή τό Πνεύμα τού Κυρίου, ό δεσμός γιά τίς αμαρτίες έλύθηκε. Όπου έμφανισθή απέραντη ταπείνωσις, ό δεσμός γιά τίς αμαρτίες έλύθηκε. Κι όσοι έφυγαν άπό την ζωή χωρίς αυτά τά δύο, ας μη πλανώνται. Είναι δεμένοι.
(Άγιος Ιωάννης τής Κλίμακος).

Να είμαστε σε όλα ταπεινοί, - Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

Να είμαστε σε όλα ταπεινοί, στη σκέψη, στα λόγια, στη συμπεριφορά. Ποτέ να μην παρουσιαστούμε στον Θεό και να πούμε: '' Έχω αρετές.'' Ο Θεός δεν θέλει την αρετή μας. Πάντα να παρουσιάζεσαι στον Θεό ως αμαρτωλός χωρίς, όμως, απελπισία, αλλά ''θαρρόν εις τον έλεος της ευσπλαχνίας Του''. Αρκεί να βρούμε το μυστικό.

Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...